The Season of the Daffodils

#1 · 18/08/2019, 05:45

Şu kişiden alıntılanmıştır: Narcissus tarhinde 18/08/2019, 05:45
Herkese merhaba arkadaşlar. Uzun zamandır yazamadığım bu güzel foruma çok güzel bir şey paylaşmak için geri döndüm. O kadar heyecanlı ve mutluyum ki. Sanki Candy ve Terry ile ilk ciddi tanışmamı yaptığım, acılarını acım yaptığım, mutluluklarıyla coştuğum, kendimi İskoçya'da bir tepenin üstünde onlarla oturup gölü izlerken, şöminenin karşısında tıpkı Terry gibi onlara sarılma isteğimi bastırırken bulduğum günlere döndüm. Şu an sabah 05.32. Bu saate kadar beni uyanık tutan şey, konu başlığında ismini gördüğünüz fan fiction. Son zamanlarda gördüğüm en mükemmel kitap olabilir. Kitap diyorum, çünkü 351 sayfa. Peki ne anlatıyor? Candy Pony'nin Evinde, ve 26 yaşında, Susanna'nın ölümünün üstünden 1.5 yıl geçmiş ve Terry'den malum mektup geliyor! Her şeyin başlangıç noktası bu. Yazan kişi Terry&Candy forumlarında konuşulanlardan da fikir alarak yazmış hikayesini. Yani bizim gibi düşünen, bizim gibi hisseden ve bizim istediklerimizi isteyen insanlar! Arkadaşlar, bu hikayede Londra'dan ayrılan gemiye yetişemeyen bir Candy görmüyoruz, Terry'nin Pony Evini ziyaretini dakikalarla kaçıran Candy yok, bir başka şehirde trene binen Terry'nin arkasından koşturan bir Candy yok, tiyatro çıkışı birbirlerini bulamamalar, sokak sokak aramalar, araya giren Susannalar, hastane pencerisinden sevgilinin uzaklaşmasını izlemeler yok! Yanlış anlamayın, bunların hepsi yaşandı. Ama hikayede, 12 yıl sonra geçen bu olaylar zincirinde sinir bozucu? insanı çıldırtan bir türlü karşılaşamamalar, birbirini kaçırmalar, gitmesine izin vermeler olmuyor. Yani henüz 87. sayfadayım ama her şey o kadar mükemmel ilerledi ki şaşkınım. Her an bir şey olacak, ortaya bir Eliza çıkacak, Susanna dirilecek diye falan korktum ama hayır, hiçbiri olmadı! Hatta Candy de yine bir şeyler olacak diye korktu. Ama her şey hayal edebileceğimiz şekilde ilerliyor. Yazan kişi kanımca karakterleri çok iyi tanımış. Neredeyse hiçbir cümlesi için Candy/Terry böyle demezdi, böyle davranmazdı demedim. Evet bu böyle olurdu, bu da böyle olurdu dedim. Belki fazla heyecanlandığım için görememişimdir bazı şeyleri bilmiyorum. Olsun yine de. Bu saate kadar uyanık kalıp okumama değdi. Tüylerim diken diken oldu kimi zaman, ağlamaklı oldum veya sırıttım. Olaylar her iki karakterin perspektifinden inceleniyor. Bu yüzden her ikisinin de duygularını düşüncelerini öğreniyor ve mest oluyorsunuz. Ben Candy Candy Final Story olarak bu kitabı benimsedim şu anda. Umarım ileride bozmaz. Tek sıkıntı arkadaşlar, kitabın tamamı İngilizce. Bilenler için çok keyifli olacak, bilmeyenler içinse kısa bir özet geçmeyi düşünüyorum ^_^ Vee okumaya geri dönüyorum!

Herkese merhaba arkadaşlar. Uzun zamandır yazamadığım bu güzel foruma çok güzel bir şey paylaşmak için geri döndüm. O kadar heyecanlı ve mutluyum ki. Sanki Candy ve Terry ile ilk ciddi tanışmamı yaptığım, acılarını acım yaptığım, mutluluklarıyla coştuğum, kendimi İskoçya'da bir tepenin üstünde onlarla oturup gölü izlerken, şöminenin karşısında tıpkı Terry gibi onlara sarılma isteğimi bastırırken bulduğum günlere döndüm. Şu an sabah 05.32. Bu saate kadar beni uyanık tutan şey, konu başlığında ismini gördüğünüz fan fiction. Son zamanlarda gördüğüm en mükemmel kitap olabilir. Kitap diyorum, çünkü 351 sayfa. Peki ne anlatıyor? Candy Pony'nin Evinde, ve 26 yaşında, Susanna'nın ölümünün üstünden 1.5 yıl geçmiş ve Terry'den malum mektup geliyor! Her şeyin başlangıç noktası bu. Yazan kişi Terry&Candy forumlarında konuşulanlardan da fikir alarak yazmış hikayesini. Yani bizim gibi düşünen, bizim gibi hisseden ve bizim istediklerimizi isteyen insanlar! Arkadaşlar, bu hikayede Londra'dan ayrılan gemiye yetişemeyen bir Candy görmüyoruz, Terry'nin Pony Evini ziyaretini dakikalarla kaçıran Candy yok, bir başka şehirde trene binen Terry'nin arkasından koşturan bir Candy yok, tiyatro çıkışı birbirlerini bulamamalar, sokak sokak aramalar, araya giren Susannalar, hastane pencerisinden sevgilinin uzaklaşmasını izlemeler yok! Yanlış anlamayın, bunların hepsi yaşandı. Ama hikayede, 12 yıl sonra geçen bu olaylar zincirinde sinir bozucu? insanı çıldırtan bir türlü karşılaşamamalar, birbirini kaçırmalar, gitmesine izin vermeler olmuyor. Yani henüz 87. sayfadayım ama her şey o kadar mükemmel ilerledi ki şaşkınım. Her an bir şey olacak, ortaya bir Eliza çıkacak, Susanna dirilecek diye falan korktum ama hayır, hiçbiri olmadı! Hatta Candy de yine bir şeyler olacak diye korktu. Ama her şey hayal edebileceğimiz şekilde ilerliyor. Yazan kişi kanımca karakterleri çok iyi tanımış. Neredeyse hiçbir cümlesi için Candy/Terry böyle demezdi, böyle davranmazdı demedim. Evet bu böyle olurdu, bu da böyle olurdu dedim. Belki fazla heyecanlandığım için görememişimdir bazı şeyleri bilmiyorum. Olsun yine de. Bu saate kadar uyanık kalıp okumama değdi. Tüylerim diken diken oldu kimi zaman, ağlamaklı oldum veya sırıttım. Olaylar her iki karakterin perspektifinden inceleniyor. Bu yüzden her ikisinin de duygularını düşüncelerini öğreniyor ve mest oluyorsunuz. Ben Candy Candy Final Story olarak bu kitabı benimsedim şu anda. Umarım ileride bozmaz. Tek sıkıntı arkadaşlar, kitabın tamamı İngilizce. Bilenler için çok keyifli olacak, bilmeyenler içinse kısa bir özet geçmeyi düşünüyorum ^_^ Vee okumaya geri dönüyorum!

Bahar has reacted to this post.

#2 · 18/08/2019, 05:59

Şu kişiden alıntılanmıştır: Narcissus tarhinde 18/08/2019, 05:59
------ Okuduğum yere kadar ÖZET geçiyorum ------

Dediğim gibi Terry'nin mektubu Candye ulaştı. Terry Susanna ölünce Susanna için adını evi Bayan Marlowe'a bırakarak oradan ayrılmış. Ne yapacağını düşünmüş. Hep 1 yıl geçtikten sonra Candy ile iletişime geçmeyi planlamış ama aslında bu 1 yıl onu hem geren hem rahatlatan bir zaman. 1 yıl geçince cesaret edememiş, kafasında türlü sorular. Nasıl iletişime geçeceğim, ne yapacağım, falan. En son Candy hala Pony'nin evi ile iletişim halindedir, en iyisi Candye ulaştıracaklarına güvenerek mektup yollamak diye düşünmüş. Doğru da bir karar, çünkü Candy 9 yıldır orada. Bir klinikte hemşirelik yapıyor ve Pony Evinin yöneticisi gibi bir şey. Sık sık sponsorlar ile görüşmek için seyahatler yapıyor. Mektup ulaştığında Candy tabi ki çok heyecanlanıyor. İkisi mektuplaşmaya başlıyor. Ama geçmiş konusu asla açılmıyor. Daha çok birbirlerini tanımaya çalışan 2 arkadaş gibi, ama espriler aynı, Çilli Tarzan bahsi bolca geçiyor, Candynin buna karşılık "Adım Candice White Adley!" ikazları, bolca P.S. 4 ay bu şekilde mektuplaşıyorlar. Sonra Candy, sponsorları ile buluşacağı uzun bir seyahete çıkıyor, öncesinde seyahet planını Terry ile paylaşıyor. Terry de turda o sırada, ama farklı yönlere seyahet edeceklerini söylüyor. Candy birkaç şehir dolaşıyor ve en sonunda Pittsburgh'a geliyor. Orada bir otele yerleşiyor. Derken eline bir mektup geçiyor. Mektup mükemmel... Terry de Pittsburgh'ta! Rahibe Pony e yazarak Candynin tam olarak hangi tarihte hangi otelde orada olacağını sormuş, daha sonra yönetmeninden Pittsburgh tiyatrolarını o tarihe almalarını istemiş. Tiyatro ertesi gün! Ona bir bilet göndermiş Terry. Ertesi sabah birinin onu almaya geleceğini, istemiyorsa onu aramasını, aynı otelde kaldıklarını söylemiş, ve tiyatro sonrası akşam yemeğine davet etmiş! Candynin kalbi duruyor tabi burada. Terry ile aynı oteldeler, ertesi gün onu görecek. Burada şey diyor, "Seni geri çevirebileceğimi nasıl düşünürsün Terry!" Öyle heyecanlı ki ikisi de. Candy o gece uyuyamıyor, tabi Terry de. Ve nihayet gün doğuyor. Bundan sonrasını daha uyanık bir kafayla yazmak istiyorum. Çünkü her bir parçası çok özel benim için 🙂

------ Okuduğum yere kadar ÖZET geçiyorum ------

Dediğim gibi Terry'nin mektubu Candye ulaştı. Terry Susanna ölünce Susanna için adını evi Bayan Marlowe'a bırakarak oradan ayrılmış. Ne yapacağını düşünmüş. Hep 1 yıl geçtikten sonra Candy ile iletişime geçmeyi planlamış ama aslında bu 1 yıl onu hem geren hem rahatlatan bir zaman. 1 yıl geçince cesaret edememiş, kafasında türlü sorular. Nasıl iletişime geçeceğim, ne yapacağım, falan. En son Candy hala Pony'nin evi ile iletişim halindedir, en iyisi Candye ulaştıracaklarına güvenerek mektup yollamak diye düşünmüş. Doğru da bir karar, çünkü Candy 9 yıldır orada. Bir klinikte hemşirelik yapıyor ve Pony Evinin yöneticisi gibi bir şey. Sık sık sponsorlar ile görüşmek için seyahatler yapıyor. Mektup ulaştığında Candy tabi ki çok heyecanlanıyor. İkisi mektuplaşmaya başlıyor. Ama geçmiş konusu asla açılmıyor. Daha çok birbirlerini tanımaya çalışan 2 arkadaş gibi, ama espriler aynı, Çilli Tarzan bahsi bolca geçiyor, Candynin buna karşılık "Adım Candice White Adley!" ikazları, bolca P.S. 4 ay bu şekilde mektuplaşıyorlar. Sonra Candy, sponsorları ile buluşacağı uzun bir seyahete çıkıyor, öncesinde seyahet planını Terry ile paylaşıyor. Terry de turda o sırada, ama farklı yönlere seyahet edeceklerini söylüyor. Candy birkaç şehir dolaşıyor ve en sonunda Pittsburgh'a geliyor. Orada bir otele yerleşiyor. Derken eline bir mektup geçiyor. Mektup mükemmel... Terry de Pittsburgh'ta! Rahibe Pony e yazarak Candynin tam olarak hangi tarihte hangi otelde orada olacağını sormuş, daha sonra yönetmeninden Pittsburgh tiyatrolarını o tarihe almalarını istemiş. Tiyatro ertesi gün! Ona bir bilet göndermiş Terry. Ertesi sabah birinin onu almaya geleceğini, istemiyorsa onu aramasını, aynı otelde kaldıklarını söylemiş, ve tiyatro sonrası akşam yemeğine davet etmiş! Candynin kalbi duruyor tabi burada. Terry ile aynı oteldeler, ertesi gün onu görecek. Burada şey diyor, "Seni geri çevirebileceğimi nasıl düşünürsün Terry!" Öyle heyecanlı ki ikisi de. Candy o gece uyuyamıyor, tabi Terry de. Ve nihayet gün doğuyor. Bundan sonrasını daha uyanık bir kafayla yazmak istiyorum. Çünkü her bir parçası çok özel benim için 🙂

Bahar has reacted to this post.

#3 · 28/08/2019, 16:16

Yüzümde tebessüm ile okudum... Bu sevinci candy kitapları içinde okumak istiyorum. Çok özledim sizi... Bebek bekliyorum,biraz sıkıntılarım var. Dua bekliyorum

#4 · 30/08/2019, 19:28

Dualarım sizinle Bahar abla, nasılsınız?

Bahar has reacted to this post.

#5 · 06/09/2019, 21:00

Biraz geç gördüm ama inşAllah şu an daha iyisinizdir Bahar Abla~

Bahar has reacted to this post.

Hayatta hep mutlu olursan, hayalini kuracak neyin kalır? ✧

#6 · 11/09/2019, 22:42

Şimdi iyisinizdir inşallah Bahar abla ben yeni gördüm geç oldu ama burayı çok özlemişim bebek için çok sevindim

Bahar has reacted to this post.

#7 · 26/09/2019, 09:59

Herkese merhaba. Hepinizi aynı yazı altında gördüğüme çok mutlu oldum. 🙂

Bahar çok geçmiş olsun. Bebeğini sağlıkla kucağına almanı diliyorum. Allah acil şifalar versin...

@narcissus Bu kitap daha önce çokça karşımıza çıkmıştı. Hatta Candy Candy Final Story ile karıştırıp soranlar oluyordu. Ben de bir hayran tarafından yazıldığı ve çok kalın olduğu için açıkçası hiç üstüne kafa yormadım. Ama şimdi senden öğreniyorum ki çok kaliteliymiş. Yazarını tebrik etmek lazım. Oturmuş resmen koca bir kitap yazmış. Ne büyük bir sevgi... Okuyanı da çok olmuştur elbette.

Epey geçmiş üzerinden. Hepsini okuyabildin mi? Bize özetlemeye devam edecek misin? 🙂

Bahar has reacted to this post.

#8 · 09/10/2019, 09:32

Hepinize çok teşekkür ederim. Bir kızım oldu. Bir önceki düşük olmuştu. Riskli bir gebelik ve doğumdu. Şimdi ikimizde iyiyiz. Sadece candy i ve siteyi çok özledim. Daha sık girebilirim artık.inş. siz nasılsınız neler yapıyorsunuz?

#9 · 09/10/2019, 12:46

Çok güzel bir haber bu Bahar. Çok sevindim. 🙂 Allah analı babalı büyütsün, sağlıkla sıhhatle inşallah...

Ben iyiyim. Arada girip siteye yeni şeyler eklemeye çalışıyorum. 🙂

Kızın büyüsün, sana yeni bir arkadaş olacak Candy'yi yeniden izleyebilmen için. Ne güzel... ♥

#10 · 10/10/2019, 01:09

Bahar, çok tebrik ederim. Hayırlı olsun. Sağlıkla, sevgiyle büyüsün kızın, sana çok güzel bir evlat olsun. 🙂

Buna rağmen değil, bu da dahil.

Forum

The Season of the Daffodils